19 Ağustos 2009 Çarşamba

Rahat olmak

Bir türlü olamadım gitti. Relax hali yakalayamadım. Evham prensi oldum. Yarrak gibi adam oldum gitti.

Sizde de var mıdır bilmiyorum ama bende bazen oluyor . Böyle çok cafcaflı, civcivli, kıpır kıpır ortamlara girdiğimde "Vay amını yiyim ne ortama girdik hee" derim kendi kendime. Bir bok sanarım onu. Ama bunu düşünmekten ortamın keyfini çıkaramam ki.

Bazı zamanlar da kendime uzaktan bakar gibi hissederim. Yaptığım her hareketi biri takip ediyormuşcasına gerinirim de gerinirim yarrak kafalı gibi. Lan hangi insan senin hızlı adım atmandan içindeki volkanları anlayabilir ki amına koim.

Kendi kendime "Bak şimdi böyle yürüyorum ya insanlar kim bilir bu çocuk nasıl süper bir insandır diye düşünüyorlar benim hakkımda" dediğim çok olmuştur. Ama yok böyle birşey. Ben kimseye bakıpta "Lan nasıl yürüyor çocuk/kız" demiyorsam. Kimse de benm hakkımda demiyor. Belki demişlerdir lan.

Kendi kendimi deşifre ettim değil mi? Kendi çevreme kurduğum duvarları burada yıkıyorum ulan. Bu blog olayı bozdu beni. Herneyse.

Bir türlü başaramadım rahat olmayı. "Koy götüne rahvan gitsin" demeyi. Lan nasıl imrendim ama anlatamam, ölümüne imrendim rahat olmaya, attığım adımın sonrasını düşünmemeye. Hep sonunu düşündüm ondan kahraman olamadım lan galiba.

Belki günün birinden ölmeden rahatlığa ulaşabilirsem çok mutlu olacağım. Ama öyle parasal, yada somut yönden bir rahatlık değil bu. Param olsa da olmasa da, sürünsem de sürünmesem de rahat olmayı umarım bir gün başaracağım. İnanıyorum lan.

Dramatize olduk mu lan? İyi iyi.

İnternet özürlü olmak

Evet bazıları, benim gibiler internet özürlüdür. İnsanlar saatlerini nette nasıl geçiriyorlar lan hiç oyun falan oynamadan? Aklım almıyor amını yiyim. Ben şimdi müzik dinliyorum. Ama müzik dinlerken bile boş durmamak için yazıyorum şu yazıyı.

Babamla da kavga ettim zaten. Moralim bozuk. Oyun oynamayayım da ne yapayım. Hayır bir de blog açınca komik mi olmak lazım ulan? Belki çok şiirsel bir sik yazıp İKSV den çağırılacağım amına koim.

Kimse beni anlamıyor. eheheheh. Bu şakaydı lan. Dire Straits iyi gruptur. Dare Streets demeyiniz. Var böyle ayılar. Ha ben müzik özürlüyüm de aynı zamanda. Böyle entel olduğumu kanıtlayacak bir müzik arşivi yapamadım gitti mını sikiyim.

Böyle envai çeşit güzel gruplar bileyim. Bir ortamda hop hemen koyayım karizmamı istedim hep. Ama olmadı. Hayat bana izin vermedi. Lisedeyken bir ara olur gibi olmuştu ama birden kendimi death metal'e bağlamış buldum, kötü oldu.

Şimdi ise piyasada mutlaka bir zamanlar çok sevdiğim veya ileride seveceğim müzikleri dinlemeden, dinleyemeden ölecek olmanın hüznü içine girdim. Life sucks!

13 Ağustos 2009 Perşembe

Dram

Dramıma gelin. Daha dün "Aha bunu blog'a yazarım lan" dediğim bir konu gelmişti aklıma. Fakat telefonumda aklına gelen şeyleri kaydetme butonu bulunmadığından şimdi mal gibi unuttum. Ayrıca demin google abi'ye "2009 Süper Şarkı" yazarak sığlıktaki limite dayandım. Evet.

Saat 08.45 sik doktoruna gitmek için eve geldim. Birazdan Kadıköy'e gideceğim ve Akmar'dan, bazı şehir merkezine 16.000 feet uzakta oturan arkadaşların aksine, kitap alacağım. Röahahaharhahr.

O değil de Parma Manastırı'nı okuyorum bu aralar. Nasıl çevirmişlerse mesela kuleye 50 ayak uzunluğunda falan yazmışlar. Herhalde adam "feet" kavramından bihaberdi. Balina Yayınları ve Kum Saati yayınları. Almayın bu yayınların kitaplarını.

9 Ağustos 2009 Pazar

Bir ara böyleydim


Bu ben değilim aslında. Netten bulunmuş bir fotoğraf. Lakin bana benzediği gerçeğini gözardı etmeyin.

İşte ben de Blog ortamlarında baş gösterdim.

Amını yiyeydim ya. Herkesler blog yapıyorum, yazıyorum diyor, kız kaldırıyorum diyor. Ben de geldim. Bana Fatih isimli arkadaşım ve Onur isimli arkadaşım bu blog olayını empoze etti. Götlekler.

Neyse demem o ki süper bir yazı yazamıyorum ben. Biri bana karşılık vericek ki ona laf sokucam olayım bu benim. Ama "Yazılarım ortaokul yazısı gibi değil, ciddi yazıyorum, ilerde kitap yazmayı düşünüyorum" diyecek değilim. Bunu diyenden 10.000 kat zeki olmama rağmen.

Çok kitaplar okudum bu yaz. Blogsuz olmazdı bunun üstüne. Kitap okuyan, sözlük yazan blog açsın amını yiyim. Lafım size. İnsan kendini yazmak için kasınca bir bok çıkmıyor lan dikkat ettiniz mi sikkolar?

Bir de bu günün lafı falan var, bir takım olaylar. İşte günün ve blog'un lafı.

Din insan ırkına yapılmış en büyük hakarettir. Eğer din olmasaydı iyi insanlar yine iyilik yapacak, kötü insanlar yine kötülük yapacaktı. Ama iyi insanların kötülük yapmasını din sağladı.

Ben demedim lan nobelli fizikçi demiş.